Tradycyjnie w poniedziałek
spotkaliśmy się w całkiem mroźny wieczór w salce na piętrze domu parafialnego.
Tym razem tematem przewodnim był homoseksualizm. Temat niepopularny,
kontrowersyjny w oczach wielu katolików i rozbudzający skrajne emocje w naszym społeczeństwie.
Wszystko jak zawsze zaczęło się od wspólnej modlitwy, przy okazji listopada
wspomnieliśmy w niej bliskich nam ludzi, którzy odeszli z tego świata.
Zebrała się nas całkiem liczna
grupa ok. 30 osób. Na początek zderzyliśmy się z szokującym filmem pt. Postęp
po szwedzku , którego autorem jest redakcja Fronda.pl.
http://www.fronda.pl/fronda-tv/video/postep-po-szwedzku-13,951.html
ß
odsyłamy do źródła. Krótki film dokumentalny ukazuje prawdę o zmianach i ich
kierunku w społeczeństwie szwedzkim na przestrzeni kilku dziesięcioleci.
Polityka prowadzona w tym kraju doprowadziła do degradacji rodziny. Brzmi
niegroźnie tyle tylko, że skutki tego procesu są skrajnie zdumiewające. Jawi
nam się państwo, gdzie pierwszorzędny głos daje się dzieciom kosztem ich
rodziców, którzy w mnożących się przykładach z życia czują się bezradni.
Dopuszczalne staje się odbieranie dzieci od ich prawowitych rodziców na
podstawie nierzetelnych bądź błahych przesłanek. Przykład kilkuletniej
dziewczynki, która ledwie potrafi złożyć słowa w zdania, pozywa ojczyma przed
sąd o molestowanie. W przebiegu procesu jej zeznania są nienaruszalne i nie
podlegające dyskusji. Ojczym trafia do więzienia, gdy po kilku miesiącach
dziewczynka zmienia zdanie i przyznaje, że poświadczyła nieprawdę a każde jej
słowo było zmyślone. Nikt jej nie chce słuchać, wyrok zapadł i nie ma
odwołania. Wydaje się to być szczytem absurdu w kraju, który uważany jest za
rozwinięty i określa standardy w innych krajach ! Problemy rodziny w Szwecji
można mnożyć , między innymi bardzo częste rozwody i zawierane nowe związki,
liczne pokrewieństwo wśród tych rodzin i problem dzieci mających po kilku
rodziców i mnogie przybrane rodzeństwo.
Nie te fakty ostatecznie okazały
się być najbardziej wstrząsające. Przechodząc do tematu spotkania, film ukazał
nam społeczeństwo szwedzkie, w którym homoseksualiści stanowią o życiu
społecznym tego kraju i są liczącą się grupą o wysokich wpływach na jego
funkcjonowanie. Szwecja jest krajem tak liberalnym, że krytykowanie tego typu
orientacji, często stylu życia może doprowadzić przed sąd lub grozić utratą
zdrowia i życia. W kościele protestanckim luterańskim w Szwecji dopuszczalne
jest zawieranie sakramentu małżeństwa, duża część pastorów czy pastorek!
przyznaje się do bycia homoseksualistami trwającymi w związkach z partnerami ,
partnerkami. Arcybiskup tego kościoła mówi o zmianach pokoleniowych i
kultywowaniu nowej tradycji, jako argumenty, które stały się przyczyną tak
znaczących zmian w kościele luterańskim Szwecji. Ustawodawstwo w Szwecji
dopuszcza również adopcję dzieci przez pary homoseksualne. Wszystkie te
informacje znajdziecie w filmie, do którego link zamieściłem powyżej.
Po zakończeniu projekcji nastała
chwila ciszy. Przerwaliśmy ją dyskusją w czterech grupach, w których to
odpowiadaliśmy na trzy pytania związane z tematem spotkania. Był to moment na
wymianę poglądów i refleksje po obejrzeniu filmu. Okazało się, że potrafimy
rozmawiać na temat homoseksualizmu bez zbędnych emocji i napięć . Wielu z nas
zna lub przyjaźni się z osobami przyznającymi się do tej orientacji seksualnej.
Choć dyskusje były dość burzliwe a wnioski niejednoznaczne, ostateczna rozmowa
z ks. Adamem pozwoliła dojść do pewnych ważnych wniosków. Homoseksualizm jest
według Pisma Św. i Kościoła Katolickiego grzeszny. Nie wolno nam jednak
zapominać jako uczniom Jezusa Chrystusa, że pierwszym i najważniejszym
przykazaniem jest miłość do bliźniego! Jak powiedział ks. Adam w przebiegu
spotkania, trudno sobie wyobrazić Jezusa wyzywającego ludzi tej orientacji od
pedałów . Etiologia homoseksualizmu nie jest naukowo zbadana choć uznaje się go
za złożone zjawisko uwarunkowane pewnymi genetycznymi skłonnościami i
szczególnie wpływem środowiska w okresie rozwoju dziecka wieku 4 lat i w
okresie dojrzewania. Znane są świadectwa osób homoseksualnych dla których życie
z tego typu skłonnościami jest istną drogą przez mękę i z pewnością dla wielu z
nich ciężkim krzyżem. Kościół w tej sytuacji powinien być tym miejscem, gdzie
zapewniona będzie im pomoc w walce z pokusami i stopniowym wyciszaniem
homoseksualnych popędów. Znamy przykłady ludzi ze skłonnościami
homoseksualnymi, którzy dzięki ciężkiej pracy i modlitwie są szczęśliwymi
mężami swoich wspaniałych żon i ojcami cudownych dzieci.
Dowiedzieliśmy się
również o działających grupach zrzeszających gejów, lesbijki , osoby
transseksualne i ich rodziny, przyjaciół. Taką grupą jest ‘Wiara i Tęcza’ .
link do ich strony
à http://www.wiara-tecza.pl/home.
Tworzą nieformalne stowarzyszenie osób wierzących, homoseksualistów i ich
rodzin wraz z przyjaciółmi. Jak deklarują, akceptują swoją inność, już z nią
nie walczą i mają nadzieję na zmianę stanowiska kościoła w ich sprawie. Są
wspierani i otoczeni duszpasterską opieką przez ojców dominikanów. Warto
dostrzec również ten punkt patrzenia.
Podczas tego spotkania padło dużo
ciekawych spostrzeżeń i wniosków. Ks. Adam prowadząc dwa spotkania jednocześnie
umiejętnie potrafił rozwiać większość naszych wątpliwości i podsumować
spotkanie, a przy okazji z powodzeniem trenował swój dar bilokacji ( niektórzy
trenują piłkę nożną, inni siatkówkę a nasz duszpasterz bilokację). Jak na razie
wychodzi mu to w zakresie dwóch sąsiadujących ze sobą pomieszczeń ale modlimy
się w jego intencji! Warto też byśmy modlili się za tych wszystkich, którzy
błądzą w swojej seksualności, zostali skrzywdzeni, nie potrafią sobie poradzić
ze zranieniami, uprzedzeniami w swoim życiu, aby odnaleźli drogę do PANA ! Już
nie możemy doczekać się kolejnego spotkania :)