Relacja ze spotkania 19.11

Tradycyjnie w poniedziałek spotkaliśmy się w całkiem mroźny wieczór w salce na piętrze domu parafialnego. Tym razem tematem przewodnim był homoseksualizm. Temat niepopularny, kontrowersyjny w oczach wielu katolików i rozbudzający skrajne emocje w naszym społeczeństwie. Wszystko jak zawsze zaczęło się od wspólnej modlitwy, przy okazji listopada wspomnieliśmy w niej bliskich nam ludzi, którzy odeszli z tego świata.

Zebrała się nas całkiem liczna grupa ok. 30 osób. Na początek zderzyliśmy się z szokującym filmem pt. Postęp po szwedzku , którego autorem jest redakcja Fronda.pl. http://www.fronda.pl/fronda-tv/video/postep-po-szwedzku-13,951.html ß odsyłamy do źródła. Krótki film dokumentalny ukazuje prawdę o zmianach i ich kierunku w społeczeństwie szwedzkim na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Polityka prowadzona w tym kraju doprowadziła do degradacji rodziny. Brzmi niegroźnie tyle tylko, że skutki tego procesu są skrajnie zdumiewające. Jawi nam się państwo, gdzie pierwszorzędny głos daje się dzieciom kosztem ich rodziców, którzy w mnożących się przykładach z życia czują się bezradni. Dopuszczalne staje się odbieranie dzieci od ich prawowitych rodziców na podstawie nierzetelnych bądź błahych przesłanek. Przykład kilkuletniej dziewczynki, która ledwie potrafi złożyć słowa w zdania, pozywa ojczyma przed sąd o molestowanie. W przebiegu procesu jej zeznania są nienaruszalne i nie podlegające dyskusji. Ojczym trafia do więzienia, gdy po kilku miesiącach dziewczynka zmienia zdanie i przyznaje, że poświadczyła nieprawdę a każde jej słowo było zmyślone. Nikt jej nie chce słuchać, wyrok zapadł i nie ma odwołania. Wydaje się to być szczytem absurdu w kraju, który uważany jest za rozwinięty i określa standardy w innych krajach ! Problemy rodziny w Szwecji można mnożyć , między innymi bardzo częste rozwody i zawierane nowe związki, liczne pokrewieństwo wśród tych rodzin i problem dzieci mających po kilku rodziców i mnogie przybrane rodzeństwo.

Nie te fakty ostatecznie okazały się być najbardziej wstrząsające. Przechodząc do tematu spotkania, film ukazał nam społeczeństwo szwedzkie, w którym homoseksualiści stanowią o życiu społecznym tego kraju i są liczącą się grupą o wysokich wpływach na jego funkcjonowanie. Szwecja jest krajem tak liberalnym, że krytykowanie tego typu orientacji, często stylu życia może doprowadzić przed sąd lub grozić utratą zdrowia i życia. W kościele protestanckim luterańskim w Szwecji dopuszczalne jest zawieranie sakramentu małżeństwa, duża część pastorów czy pastorek! przyznaje się do bycia homoseksualistami trwającymi w związkach z partnerami , partnerkami. Arcybiskup tego kościoła mówi o zmianach pokoleniowych i kultywowaniu nowej tradycji, jako argumenty, które stały się przyczyną tak znaczących zmian w kościele luterańskim Szwecji. Ustawodawstwo w Szwecji dopuszcza również adopcję dzieci przez pary homoseksualne. Wszystkie te informacje znajdziecie w filmie, do którego link zamieściłem powyżej.

Po zakończeniu projekcji nastała chwila ciszy. Przerwaliśmy ją dyskusją w czterech grupach, w których to odpowiadaliśmy na trzy pytania związane z tematem spotkania. Był to moment na wymianę poglądów i refleksje po obejrzeniu filmu. Okazało się, że potrafimy rozmawiać na temat homoseksualizmu bez zbędnych emocji i napięć . Wielu z nas zna lub przyjaźni się z osobami przyznającymi się do tej orientacji seksualnej. Choć dyskusje były dość burzliwe a wnioski niejednoznaczne, ostateczna rozmowa z ks. Adamem pozwoliła dojść do pewnych ważnych wniosków. Homoseksualizm jest według Pisma Św. i Kościoła Katolickiego grzeszny. Nie wolno nam jednak zapominać jako uczniom Jezusa Chrystusa, że pierwszym i najważniejszym przykazaniem jest miłość do bliźniego! Jak powiedział ks. Adam w przebiegu spotkania, trudno sobie wyobrazić Jezusa wyzywającego ludzi tej orientacji od pedałów . Etiologia homoseksualizmu nie jest naukowo zbadana choć uznaje się go za złożone zjawisko uwarunkowane pewnymi genetycznymi skłonnościami i szczególnie wpływem środowiska w okresie rozwoju dziecka wieku 4 lat i w okresie dojrzewania. Znane są świadectwa osób homoseksualnych dla których życie z tego typu skłonnościami jest istną drogą przez mękę i z pewnością dla wielu z nich ciężkim krzyżem. Kościół w tej sytuacji powinien być tym miejscem, gdzie zapewniona będzie im pomoc w walce z pokusami i stopniowym wyciszaniem homoseksualnych popędów. Znamy przykłady ludzi ze skłonnościami homoseksualnymi, którzy dzięki ciężkiej pracy i modlitwie są szczęśliwymi mężami swoich wspaniałych żon i ojcami cudownych dzieci.

Dowiedzieliśmy się również o działających grupach zrzeszających gejów, lesbijki , osoby transseksualne i ich rodziny, przyjaciół. Taką grupą jest ‘Wiara i Tęcza’ . link do ich strony à http://www.wiara-tecza.pl/home. Tworzą nieformalne stowarzyszenie osób wierzących, homoseksualistów i ich rodzin wraz z przyjaciółmi. Jak deklarują, akceptują swoją inność, już z nią nie walczą i mają nadzieję na zmianę stanowiska kościoła w ich sprawie. Są wspierani i otoczeni duszpasterską opieką przez ojców dominikanów. Warto dostrzec również ten punkt patrzenia.
Podczas tego spotkania padło dużo ciekawych spostrzeżeń i wniosków. Ks. Adam prowadząc dwa spotkania jednocześnie umiejętnie potrafił rozwiać większość naszych wątpliwości i podsumować spotkanie, a przy okazji z powodzeniem trenował swój dar bilokacji ( niektórzy trenują piłkę nożną, inni siatkówkę a nasz duszpasterz bilokację). Jak na razie wychodzi mu to w zakresie dwóch sąsiadujących ze sobą pomieszczeń ale modlimy się w jego intencji! Warto też byśmy modlili się za tych wszystkich, którzy błądzą w swojej seksualności, zostali skrzywdzeni, nie potrafią sobie poradzić ze zranieniami, uprzedzeniami w swoim życiu, aby odnaleźli drogę do PANA ! Już nie możemy doczekać się kolejnego spotkania :)